Όπως ο ήλιος...
Όπως ο ήλιος ανταμώνει το φεγγάρι έτσι η νύχτα συναντάει τη σιωπή κι έχουν το σώμα σου κι οι δύο μαξιλάρι, ουράνια σώματα που αφήνονται εκεί... Μέσα στα μάτια σου οι λέξεις λιγοστεύουν σπασμένα οράματα κι ελπίδες ξεχασμένες, πες μου οι νύχτες της βροχής αν σε μαγεύουν κι αν ονειρεύεσαι στιγμές παραμυθένιες... Ακροβατώντας στης καρδιάς τις αποστάσεις ψάχνω να βρω κάτι εσένα να ορίσω, είσαι φωτιά κι εγώ φοβάμαι μη με κάψεις και με μισώ που δεν τολμώ να σ' αγαπήσω...
Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου