ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ....

Μου δοθηκε η αφορμη, οι σκεψεις μου να γινουν μελανι... να ζωγραφισουν το χαρτι.

Σκεψεις, εικονες , φιλοσοφιες, παραλογισμοι

και ειλικρινα, ειναι η πρωτη μου επαφη....

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Ο ΑΗ ΒΑΣΙΛΗΣ


Αχ,Αη Βασίλη μου, ΜΟΝΌ μόνο απόΠΑΙΔΑΚΙΑ δέχεσαι γράμματα ;;; Αν ΝΑΙ ? σε ΠΑΡΑΚΑΛΩ..κανε μια ΕΞΑΙΡΕΣΗ δέξου και το ΔΙΚΟ μου...γιατί όταν ήμουν ΠΑΙΔΑΚΙ δεν είχα χαρτί και μολυβί να σου γράψω..ΟΧΙ ? Αη Βασίλη μου , δεν φταις ΕΣΥ ? Μ'ΑΚΟΥΣ Ε,? υποσχεσου ότι θα ΕΡΘΕΙΣ ,και γω θα σου φροντίσω την ΚΑΤΑΛΕΥΚΗ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΕΝΙΑΔΑ σου ! το ΚΟΥΔΟΥΝΙ του σπιτιού μου είναι ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ !!! ? γι' αυτό θα σε ΠΕΡΙΜΕΝΩ στην ΠΟΡΤΑ ! ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ μου... ΨΕΜΑΤΑ σου ειπα? ΕΓΡΑΦΑ ΑΛΛΑ.... ΕΛΑ.... να τα ΣΒΗΣΕΙΣ ? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα σε ΔΩ !!!Α? ΞΕΧΑΣΑ ??? όπως θα περνάς απ ΟΛΟ τον ΚΟΣΜΟ, να τους ΠΕΙΣ...οτι τους ΑΓΑΠΑΩ !!! αν αυτοί ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΟΧΙ ! μην τους μαλώσεις..πες τους μονό... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ από μένα !!!

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΓΓEΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ :

αγγελική σου μορφή, αστέρι που πέφτει στη γη, δάκρυ που ταράζει την άβυσσο της ψυχής, πυξίδα που δείχνει το δρόμο της καρδιάς, σε δρόμο που αγκάθια υπάρχουν πολλά. Ουράνιο τόξο της βροχής μου εσύ, σε κόσμους μαγικούς με έχει ταξιδέψει, τα πάντα είσαι εσύ μικρέ μου ληστή, εσύ που την καρδιά μου έχεις κλέψει. Λουλούδι στην έρημο, του πάθους φωτιά, έρωτα μου εσύ, μου έχεις κάψει τα φτερά. Μεγάλε εραστή μου, ψυχρέ εκτελεστή μου, μείνε εδώ, μη φεύγεις μακριά. Προδοσία μεγάλη το δικό σου φιλί, γιατί είναι η καρδιά σου ψυχρή και σκληρή. οι πύλες της κόλασης η δική σου καρδιά, τα μάτια σου κρύβουν... μικρά μυστικά. E.B

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Δυο μάτια πιο μεγάλα από τη Θάλασσα . ΕΣΥ ! Ουρανός , καλοκαίρι . Και η καρδιά σου με μίσχο την αγάπη μου . Ράγισε η μάσκα του Αυγούστου , γεννηθήκαμε . Η νύχτα στάθηκε καλή μητέρα . Πλησίασες . εγώ και συ . Ο Ουρανός έσκυψε . με φιλησες ένα αστέρι κρυφοκοιταζε.... Πάμε μέσα είπες, το πρωί . Τα χείλη μου είχαν τη γεύση , μιας νύχτας καλοκαιριού μαζί σου . Χαμογέλαγες . Κατάλαβα... Το μεσημέρι έφυγες . Η θάλασσα μίκραινε , όλο μίκραινε.. ώσπου έγινε δυο μάτια που χάθηκαν.. Τα άλλα όλα στη θέση τους . το καλοκαίρι το μπαλκόνι ο ουρανός .

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΝΥΧΤΑ :


Ηταν μια παραξενη νυχτα ... Μια νυχτα ολο ομορφιες κι αρωματα... Ο ουρανος ειχε ντυθει μ'ολα του τ'αστερια που ειχε κρυμμενα στα σεντουκια και ελαμπε γεματος χαρα... Μα ενα αστερακι τρεμοφεγγε λυπημενο πλαι στο φεγγαρι... Κοιταζε με τις ωρες την απεραντη θαλασσα που γιαλυζε και αλλαζε χρωματα καθως το ελαφρυ αερακι ττης χαιδευε τα ομορφα μαλλια και ψυθιριζε.... Θελω να παω κοντα της ! Θελω να την δω απο κοντα ! Θελω να την αγγιξω ! ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ♥

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

ΓΙΑΤΙ...???


Εσύ και εγώ μαζί, μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά.Η πιο όμορφη σκέψη είναι η δική σου.Γιατί νιώθω μερικές φορές ότι ένα λεπτό από τη σχέση μας, αξίζει όσο όλη η ζωή μου....ΓΙΑΤΙ...??? καθε φορα που σε κρατω η καρδια μου χτυπαει δυνατα !.Νοιάζομαι για σένα, περισσότερο από τον ίδιο μου τον εαυτό..Είσαι ένα κομμάτι από τα όνειρα μου.ΓΙΑΤΙ...???Κάθε σου σκέψη μου δίνει ένα γλυκό χαμόγελο και με παρασύρει..Η αγάπη μας με κάνει να αισθάνομαι ότι τα καλύτερα έρχονται.Απλά δεν μπορώ να σου αντισταθώ..... ΓΙΑΤΙ...??? ΞΕΡΩ ! ΓΙΑΤΙ ΦΑΝΗΚΕΣ ΕΞΥΠΝΟΣ /Η ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙΣ ! ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ !

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΗ ΒΡΟΧΗ


ΣΑΝ ΤΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΗ ΒΡΟΧΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ) Κυριάρχησες έξαφνα στη σκέψη μου. Τα μάτια σου, δυο φωτεινοί κύκλοι, γυροφέρνουν στη μνήμη μου Το πρόσωπο σου, διαπερνά από άκρη σε άκρη, τα όνειρα μου. Κάθε που ακούω να μιλούν γι αγάπη σε σκέφτομαι. Εσένα, που ακόμα το χέρι μου δεν έχει αγγίξει τρυφερά τα μαλλιά σου. Εσένα, που ακόμα η σκέψη μου δεν έχει αγγίξει ερωτικά το κορμί σου. Σπρωγμένοι από χίλιες δυνάμεις, αιωρούμαστε πάνω από την άβυσσο.
II.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

Όπως ο ήλιος...
Όπως ο ήλιος ανταμώνει το φεγγάρι έτσι η νύχτα συναντάει τη σιωπή κι έχουν το σώμα σου κι οι δύο μαξιλάρι, ουράνια σώματα που αφήνονται εκεί... Μέσα στα μάτια σου οι λέξεις λιγοστεύουν σπασμένα οράματα κι ελπίδες ξεχασμένες, πες μου οι νύχτες της βροχής αν σε μαγεύουν κι αν ονειρεύεσαι στιγμές παραμυθένιες... Ακροβατώντας στης καρδιάς τις αποστάσεις ψάχνω να βρω κάτι εσένα να ορίσω, είσαι φωτιά κι εγώ φοβάμαι μη με κάψεις και με μισώ που δεν τολμώ να σ' αγαπήσω...


Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

ΦΥΓΕ ΚΑΙ ΑΣΕ ΜΕ ΜΟΝΑΧΟ....



Φύγε κι άσε με μοναχό, που βλέπω να πληθαίνεια πάνω η νύχτα, και βαθιά να γίνονται τα χάη.Ούτε του πόνου η θύμηση σε λίγο πια δε μένει,κι είμαι άνθος που φυλλορροεί στο χέρι σου και πάει ...
Φύγε καθώς τα χρόνια κείνα εφύγανε, που μόνον μια λέξη σου ήταν, στη ζωή, για μένα σαν παιάνας. Τώρα τα χείλη μου διψούν το φίλημα ΣΟΥ, και ανοίγοντας στο γέλιο των αιώνων.
Φύγε, η καρδιά μου νοσταλγεί την άπειρη γαλήνη! Ταράζει και η ανάσα σου τα μαύρα της Στυγός νερά, που με πηγαίνουν, όπως είμαι ναυαγός, εκεί, στο απόλυτο Μηδέν, στην Απεραντοσύνη.

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ


Τον κόσμο μου ειπες θελεις να γνωρισεις

να δεις τόπους μακρινους

νέους πολιτισμούς να μάθεις.

Να ζήσεις μακριά μου

θα μπορέσεις;

χωρίς την αγκαλιά μου;

χωρίς τα φιλιά μου;

Στ' αεροπλάνα και στα καράβια

ίσως και να με σκέφτεσαι
μπορεί να νιώθεις πόνο

που μακριά σου εγώ θα είμαι.

Χαρά όμως δε θα νιώθεις

όλοι οι τόποι που θα γνωρίσεις

μακριά από κάποια που σ αγαπάει

άσχημοι τόποι θα είναι

χωρίς ελπίδα

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ENA TΡΑΓΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ :

Κυριακή μεσημέρι , μου δόθηκε η αφορμή, οι σκέψεις να γίνουν μελάνι, να ζωγραφίσουν το χαρτί .
Σκέψεις ,εικόνες , φιλοσοφίες, παραλογισμοί και ειλικρινά είναι η πρώτη μου επαφή , μ'ενα κόσμο, μακριά από παραμύθια μ' ενα κόσμο που λέει μονό αλήθεια . Αλήθειες για ανθρώπους , για τη φύση, για αγάπες .
Τέλος πια τα ψέμματα ,τέλος οι αυταπάτες .
Ρίχνω φίλε μου, το βλέμμα έξω από το παράθυρο για λίγο...
Αρχίζει η σκέψη να τρέχει.. τις υοτοπιες μέσα μου τώρα πνίγω Βλέπω τα πάντα να πεθαίνουν, τίποτε πια δεν θα μείνει Κι αν θες φίλε μου , και μπορείς , υποστήριξε το αντίθετο, δώσε μου το αντίδοτο, που θα μας γλιτώσει από τη δίνη.
Μάταιο, εγκλωβιστεικαμε σε συναισθήματα αυτοκαταστροφικά Φιλέ θα σου πω μόνο λίγα, έτσι παραδειγματικά..
φρίκη, σχιζοφρένεια, πλεονεξία , απληστία μίσος, αλαζονεία .
Είναι ελάχιστα, θα σου πω κι άλλα, Θεέ μου.... τι ειρωνεία εγκεφαλική βλακεία , ζήλια υπεροψία
Ιδέα πως τα πάντα ανήκουν σε μας , όλα ανήκουν στην κοινωνία .
Μένος με την εξουσία , μισός με λόγο τη θρησκεία .
Τώρα καίνε τα μυαλά , κάποτε έκαιγαν βιβλία , είναι γραμμένα στην ιστορία .
Κάπου εδώ θα τελειώσει , αφού τώρα τα έκαψαν όλα . Δάση μυαλά ,ναούς πολιτισμούς,σχολεία .
Όχι φίλε μου οι σκέψεις άλλο δεν αντέχουν , γι αυτό τραβάω το βλέμμα μου από τους γκρίζους ουρανούς .
ΝΑΙ ! γκρίζοι , κι ας έχουν πάψει πια να βρέχουν Υποφέρουμε από διοξείδιο πονοκεφάλους, και ιούς . Ψάχνοντας διέξοδο από αυτό , με μαγνητίζει η ΤV. H ίδια φρίκη Θεέ μου στα πάνελ, πατέρες ηθοποιοί... πατέρες όχι σαν τον π......... που σε παράτησε αυτός για τον Χριστό ,την καλή Ζωή άφησε.
και τώρα , πουλάει και πληρώνεται το προϊόν αγάπη .... Μα είναι ακόμα κυριακή , γι αυτό φιλε μου άλλαξε κανάλι . ΜΩΡΑΙΤΗΣ ΦΩΤΗΣ . Ε.Β

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΦΩΛΙΤΣΑ...

Σαν τη φωλίτσα των πουλιών,
θα κάνω την καρδιά μου ....
εγώ θα τρέχω για τροφή...
θ απλώνω τα φτερά μου,

να σε ταΐζω με φιλιά..
να σε κρατώ κοντά μου....
Κι αν το χειμώνα που θα ρθει...
κρυώνεις έρωτα μου...

θα σε ζεσταίνω τρυφερά..
μέσα στα πούπουλα μου.
σαν μεγαλώσεις και θαρρείς..
πως πρέπει να πετάξεις...

πάρε μαζί σου τα φτερά....
πάρε τα όνειρα μου.
τι να τα κάνω όλα αυτά...?
χωρίς τον έρωτα μου....???

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΤΑΞΩ ΕΓΩ ΞΑΝΑ .....
Ε.Β

ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ....

Της μοναξιάς…
Κάθε που νιώθω μοναξιά
Σκέφτομαι πως υπάρχεις
Και θέλω να'ρθω εκεί κοντά
Τίποτα να μην πάθεις
Θα πλέξω χρώμα της φωτιάς
Με το χαμόγελό σου
Σε άδεια δωμάτια σκοτεινά
Θα βλέπω απ'το φως σου
Να με θυμηθείς
Να με θυμηθείς
Δεν φταίω εγώ...
Μέσα μου θα ζεις...

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

ΓΕΛΑΩ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ :

Το αφιερώνω στον ερωτά μου που με κάνει κάθε μέρα ευτυχισμένη.
Αφορμή ένα γράμμα ο τίτλος του. Γελάω με την ζωή :
που ευτυχισμένη με έχει κάνει

στέλνοντας μου τον στο δρόμο μου ,
με αφορμή ένα γράμμα. Γελάω με την ζωή
που ευτυχισμένη με έχει κάνει Κοιτάζοντας πίσω ,
τα Σ' αγαπώ τόσα πολλά
μα οι λύπες περισσότερες
χωρίς δικαιολογία να υπάρχει.

Ερωτευμένος ήσουνα μαζί μου
το έδειχνες και μου το έλεγες κάθε λεπτό ,χωρίς η καρδιά σου να συμφωνεί ....
μ' αυτά που τα ματιά σου ελεγαν .
στέλνοντας μου τον στο δρόμο μου...
με αφορμή ένα γράμμα. Μια ιστορία αγάπης ....
γραμμένη σε δύο σελίδες
με τα σ' αγαπώ, τα φιλιά
μέχρι τα νεύρα και τους τσακωμούς.

Κοιτάζοντας πίσω
Ε.Β
τα Σ' αγαπώ τόσα πολλά.....

Εν τω μεταξύ έχω βαλθεί να ζωγραφίσω…

Η ΔΑΦΝΗ ΜΟΥ...
Πλησιάζω δάφνες και αφουγκράζομαι.
στέκονται στη σειρά
και περιμένουν να διαλέξω.
Απ΄ όλες, μια μόνο θα γίνει η δάφνη μου.
Για ΄κείνους που δεν ξέρουν από δέντρα,
όλα τους φαίνονται ίδια…
Ίσως παρόμοια κι εκείνοι
που δεν ξέρουν από ανθρώπους,
και τους φαίνονται όλοι Ίδη,
αλλά δεν ξέρω
αν είναι ποιο κερδισμένοι από εμένα.
Εκεί στο βάθος μια δάφνη αμίλητη
σαν να με κοιτάζει και μου νεύει,
κι όταν πλησιάζω και την αγγίζω,
βάζω στοίχημα πως μου χαμογελάει
και της χαμογελάω κι εγώ.
πληρώνω
και τη βάζω προσεχτικά στο αυτοκίνητο.
Οδηγώ σαν να βιάζομαι,
με ενθουσιασμό.
Παρκάρω έξω από το σπίτι
και βλέπω την Κλειώ,
που μάλλον γυρίζει από ψώνια.
- Ει, τι έχεις Εκεί; μου φωνάζει.
- Μια δάφνη, της λέω.
- Ω! θα γίνει δέντρο.
Που θα τη φυτέψεις,
έχει μείνει καθόλου χώρος;
Ελευθέρωσα τον έναν τοίχο
Στο καθιστικό,
Ξεκρέμασα τα κάδρα,
μετακίνησα την τηλεόραση
και τον κάλυψα όλο με χαρτί.
Πάνω εκεί ζωγράφισα
ένα ακριβές αντίγραφο της δάφνης μου
με περίσσιο κόπο.
Κάθε μέρα το παρατηρώ ανελλιπώς
για ν΄ ανακαλύψω τη μικρή
αλλαγμένη λεπτομέρεια.

Εν τω μεταξύ έχω βαλθεί να ζωγραφίσω

κι άλλα δέντρα για συντροφιά
στη δάφνη του τοίχου,
γιατί μου φάνηκε ολομόναχη.
Παιδεύομαι κάμποση ώρα
Με τα πινέλα και τις μπογιές,
Με απορροφάει η προσπάθεια,
Με ανακουφίζει.
Είναι μια μάλλον ευχάριστη διαδικασία,
ένας ενδιαφέρον τρόπος
να αποτυπώσω κάπου
όλα εκείνα που αισθάνομαι.
Μου φαίνεται αναπόφευκτο
ο κόσμος που έχω μέσα μου
να θέλει να εξωτερικευτεί
και βρίσκει τρόπο, εκφράζεται έτσι,
χωρίς λέξεις…..!
Οι λέξεις δεν σημαίνουν τίποτα.
Είναι όπως τα χρώματα,
οι νότες της μουσικής,
οι εικόνες, και οι γεύσεις.
Όλα είναι τρόποι έκφρασης.
Εκφραζόμαστε συνεχώς, με κάθε τρόπο.
Ακόμα και οι επιλογές μας
Είναι ένας τρόπος έκφρασης…!

ΖΩΓΡΑΦΟΣ.

Ο Ολλανδός ζωγράφος Βαν, Βίνσεντ Γκογκ ( 1853-1890 ) έζησε και εργάστηκε στη Νότια Γαλλία . Πέρασε μια ταραχώδη Ζωή .
Ο αδερφός του, Τεο, ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που πίστευε στη μεγαλοφυΐα του.
Ο ίδιος ο ζωγράφος δεν μπόρεσε , όσο ζούσε, να πουλήσει κανένα πίνακα του .
Μονό μετά τον θάνατο του αναγνωρίστηκε το ταλέντο του και οι πίνακες απέκτησαν ανεκτίμητη αξία .
Ο Βαν Γκογκ δεν κατάφερε να σταθεί σε καμιά δουλειά . Στην τέχνη στράφηκε γιατί θέλησε να εκφράσει τα έντονα θρησκευτικά του αισθήματα.
Όμως μονό το 1880 αποφάσισε να ασχοληθεί συστηματικά με τη ζωγραφική το 1886,και κατά τη διάρκειά ενός ταξιδιού του στο Παρίσι, ήρθε σε επαφή με τους εμπρεσιονιστες ζωγράφους, γεγονός που επηρέασε τη μετέπειτα δημιουργία του.
Δυο χρόνια μετά εγκαταστάθηκε στην Αρλ της Ν. Γαλλίας . Εκεί δημιούργησε τους περισσότερους πίνακες του .
Στα τελευταία χρόνια της Ζωής του υπέφερε από κατάθλιψη , που τον οδήγησαν τελικά στην αυτοκτονία , το 1890 .
ΑΠΟ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ : 'ΑΛΦΑ'

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

ΨΑΧΝΩ...

Ψάχνω δυο μάτια να κοιτάζουν..
'μονό έμενα...!!!
ψάχνω δυο χείλη να τρέμουν.....
'μόνο για μένα !
Ψάχνω μια καρδιά να χτυπά δυνατά !
Ψάχνω αγάπη !!
ζητάω πολλά ??
Ψάχνω έναν άνθρωπο...
να με νιώθει πραγματικά !
θέλω τα μάτια του...
να με κοιτούν τρυφερά...
τα χείλη του να με φιλούν απαλά..
ψάχνω αγάπη πραγματική !
ζητάω πολλά ??
Ε.Β

ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ...

Βρίσκεσαι στο πλάι μου...
μα είσαι μακριά μου...
να βρεις τον τρόπο μάτια μου...
να πείσεις την καρδιά μου .
Την πλήγωσες την πόνεσες....
και τώρα τις ζητάς....
όλα να τα ξεχάσει .
Μα η καρδιά μου που πονά...
ξέρει πως σ'εχει χάσει .
Τώρα θα φύγω μακριά..
κανέναν να μη βλέπω..
αφού και σένα που αγαπώ...
δεν θα μπορώ να σ'εχω .

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Κινούμενη άμμος

Με κατασκοπεύω τις ήσυχες ώρες μου !
Όταν το πνεύμα μου κινιέται γύρω μου .
Ο χρόνος περιστρέφετε γύρω μου ,
μαζί του!
Και μαζί μου συγχρόνως !....
Κατασκοπεύω το κενό μου ….
Μέρες νεκρές μ’αγκαλιάσανε !
Ήχοι φάλτσοι το σκάνε από τους τοίχους
και ακροβατούν πάνω στα συρμάτινα νεύρα μου !
οι δικοί μου ήχοι δεν αντιδρούν ακόμη!...
Εγώ δεν αντιδρώ ακόμη !
Κοιτάζω τα κομμάτια ύπαρξης σου ,
σ’ένα σπασμένο τζάμι !
Η αφιέρωση πάνω του, δεν υπάρχει πια !...
Ούτε μείς υπάρχουμε !
Με νιώθω ώρες ώρες ν’ αγγίζω τ’ αντικείμενα ,
με την τρυφερότητα της αποχής !...
Λες και απέχω αιώνες από το τώρα και το χθες .
Ο κύριος Χρήστος περιμένει ,
να πατήσω το play !
Να διαγράψει η φωνή του
τις κραυγές που ακούγονται
και εγώ αναρωτιέμαι πως ζεις !
Και αν ζεις ,
τον πόνο της ύπαρξης σου,
τον διέγραψες άραγε ;
Και αν ναι….
Πως γίνετε κάτι τέτοιο ;
Τα βράδια πνεύματα δραπετεύουν απ’τις
μουσικές και με καλούνε σε δείπνο!
Μου προσφέρουν το χάος !
Θυμάσαι τα βιολιά στην ταράτσα ;
Ενώνονται οι νότες με τις σκέψεις μου .
Αν ήξερες τον θάνατο μέσα μου,
ίσως και να σουνα εδώ !
Αν ήξερες πόσο μισώ την «τόλμη» σου,
ίσως και να είχες πεθάνει !
Φοβάμαι να επιστρέψω στην ύλη μου ,
και φταίω μόνον εγώ γι’ αυτό !
Κινούμενη άμμος η απουσία σου ,
με διεκδικεί με πάθος !

http://www.e-steki.gr/showthread.php?t=5070

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙ

Θερινό Ηλιοστάσι,
Mιλούσες για πράγματα που δεν τά 'βλεπαν
κι αυτοί γελούσαν.
Όμως να λάμνεις στο σκοτεινό ποταμό πάνω νερά·
να πηγαίνεις στον αγνοημένο δρόμο στα τυφλά,
πεισματάρης και να γυρεύεις λόγια ριζωμένα
σαν το πολύροζο λιόδεντρο -άφησε κι ας γελούν.
Kαι να ποθείς να κατοικήσει
κι ο άλλος κόσμος στη σημερινή πνιγερή μοναξιά
στ' αφανισμένο τούτο παρόν -άφησέ τους.
O θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής
υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας.
(από τα Ποιήματα, Ίκαρος 1972)
Σεφέρης Γιώργος

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ :

Παρ' οτι που ο ήλιος είναι μια πολύ ευπρόσδεκτη αλλαγή, ύστερα από τους γκρίζους μήνες του χειμώνα, μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο δέρμα και να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος . τα συμπτώματα του εγκαύματος από τον ήλιο εμφανίζονται συνήθως μερικές ώρες μετά την έκθεση, επιφέροντας πόνο, , κοκκίνισμα πρήξιμο και πολλές φορές φουσκάλες Επειδή συνήθως εκτίθεται μεγάλη περιοχή, το έγκαυμα από τον ήλιο μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, πυρετό και κόπωση Κάντε ένα δροσερό μπάνιο προσθέστε μισό ποτηρι άμυλο καλαμποκιού, βρώμη η μαγειρική σόδα στο νερό, για να ανακουφιστείτε Μη σπάσετε τις φουσκάλες για επιταχύνει η επούλωση και να αποφευχθεί η μόλυνση Αν σπάσουν από μόνες τους, απλώστε αντιβακτηριδιακά αλοιφή Πάρτε μερικά παυσίπονα Αποφεύγετε τα προϊόντα που περιέχουν βενζοκαινη -ενα είδος αναισθητικου-γιατι δημιουργούν αλλεργική αντίδραση σε πολύ κόσμο Ιατρική βοήθεια: Αν το έγκαυμα αρχίσει να παρουσιάζει φουσκάλες η αν νιώθετε άρρωστοι, πηγαινετε στο γιατρο. μπορεί να σας χορηγησει κορτιζονη απο το στομα, οπως πρεδνιζονη . AΠΟ: MAYO CLINIC

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΦΑΝΕΣ ΡΟΔΟΣ

TI NA ΠΡΩΤΟΔΩ ...!!! ΤΙ ΝΑ ΠΩΤΟΘΑΥΜΑΣΩ ...!!!




ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΩ ΣΤΟΝ ΩΜΟ ΣΟΥ...

Θέλω να γύρω στον ώμο σου, να περπατήσω στον δρόμο σου.
Να δω τον κόσμο απ' τα μάτια σου, ν' ανέβω τα σκαλοπάτια σου.
Θέλω την λάμψη απ' το βλέμμα σου, να πληγωθώ απ' το ψέμα σου
Να γίνομαι ένα σου μάλλωμα, της φλόγας σου παρανάλωμα....
Θέλω ν' αγγίξω το σώμα σου, με δυο φιλιά απ' το στόμα σου.
Να νιώσω αυτά που αισθάνεσαι, άνεμος είσαι δεν πιάνεσαι,Θέλω ένα βράδυ του Μάρτη σου, να με κοιμήσει ένα χάδι σου.
Κι ένα πρωί του Απρίλη σου, να με ξυπνήσουν τα χείλη σου....
Θέλω να είμαι το ταίρι σου, στ' αξέχαστο καλοκαίρι σου.
Να δοκιμάσω το δάκρυ μου, καθώς μ' αφήνεις αγάπη μου.
Σαν κύμα μέθυσε πόθε μου, στο μαγικό πέρα-δώθε μου.
Και στο μεθύσι σου πάνω πες, πως μ' αγαπάς εκατό φορές...
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!
Ε.Β.

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

ΑΝΟΙΞΗ

Ετσι τους βλέπω εγώ τους κήπους.
Στον κήπο απόψε μου μιλεί μια νέα μελαγχολία. Βυθίζει κάποια μυγδαλιά τον ανθοχαμόγελό της στου βάλτου το θολό νερό.
Και η θύμηση τής νιότης παλεύει τόσο θλιβερά την άρρωστη ακακία...
Εξύπνησε μια κρύα πνοή μες στη σπασμένη σέρα, όπου τα ρόδα είναι νεκρά και κάσα η κάθε γάστρα.
Το κυπαρίσσι, ατελείωτο σα βάσανο, προς τ' άστρα σηκώνει τη μαυρίλα του διψώντας τον αέρα.
Και πάνε, πένθιμη πομπή λες, της δεντροστοιχίας οι πιπεριές και σέρνονται τα πράσινα μαλλιά τους.
Οι δύο λατάνιες ύψωσαν μες στην απελπισία τους τα χέρια. Κι είναι ο κήπος μας κήπος μελαγχολίας.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

ΑΠΟΣΤΑΣΗ...

O ήλιος τρύπωσε κρυφά απ' το παράθυρο μου...
με χάιδεψε, με φίλησε..
μου είπε τόσο τρυφερά....
σε αγαπώ μωρό μου...
Αυτό είναι το όνειρό μου.
μ' αυτό το όνειρο θα ζω...
έως ότου να πεθάνω..
γιατί σαι' τόσο μακρυά
σαν ήλιος δεν σε φτάνω...
oi ώρες θα κυλούν αργά..
οι μέρες μου μεγάλες..
οι νύχτες θα ναμοναξιά.. πάντα μακριά μου θα σαι ..... Ε.Β

Σκέψεις αγανάκτησης νεολαίας !

Σήμερα 'ταράχτηκα' συναντώντας ένα 'νεο' παλικάρι. Χρόνια είχα να το δω. Που είσαι τι κάνεις…; χάθηκες..!
Γεια σας κυρία Ερμιόνη ... μου απάντησε καταθλιπτικά και αγανακτισμένο.
Τι έχεις…; τον ρώτησα.
Τι να έχω...!!!? Δεν βλεπετε τι γίνεται....;
Τι...;
Δεν την παλευβουμε αλλο....!
Γιατί ; ρώτησα.
Μα δεν μας βλέπεις ψάχνουμε παντού για δουλειά, τίποτα! Περπατάμε όλη μέρα ψάχνοντας ...! Τίποτα!
Ο.Κ κουράγιο... του απάντησα.
Μα τι μου λέτε... !!!; Φανταστείτε ...! Γεννήθηκα πλήρωσα ... πήγα στο σχολείο πλήρωσα… σπούδασα πλήρωσα… πήγα στο στρατό πλήρωσα… τέλειωσα εδώ και ένα χρόνο την θητεία μου, και δεν μπορώ να βρω δουλειά να ζήσω! γιατί τα έκανα όλα αυτά ...!!!;
Τώρα εμένα ποιος θα με πληρώσει να ζήσω...;
Πείτε μου...!
Τίποτα ... νέκρωσα δεν είχα ούτε μια λέξη να του πω για να τον ηρεμήσω .... πόσο λυπάμαι .... Ε.Β.

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Πικραμένος αναχωρητής.

Θα φύγω σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό λιθάρι
να στήσω το κρεβάτι μου κοντά στη νερομάνα
του κόσμου που βροντοχτυπούν οι χοντρές φλέβες του ήλιου,
ν' απλώσω εκεί την πίκρα μου, να λιώσει όπως το χιόνι.

Μην πιάνεσαι απ' τους ώμους μου και στριφογυρίζεις
άνεμε!
φεγγαράκι μου!
Καλέ μου!
Αυγερινέ μου!

Φέξε το ποροφάραγκο! Βοήθα ν' ανηφορήσω!
Φέρνω ζαλιά στις πλάτες μου τα χέρια των νεκρών!
Στη μια μεριά έχω τα όνειρα, στην άλλη τις ελπίδες!
Κι ανάμεσα στις δυο ζαλιές το ματωμένο στέφανο!
Μη με ρωτάς καλέ μου αϊτέ, μη μ’ εξετάζεις ήλιε μου!
Ρίχτε στο δρόμο συννεφιά να μη γυρίσω πίσω!
Κοιτάχτηκα μες στο νερό, έκατσα και λογάριασα,
ζύγιασα το καλό και το κακό του κόσμου. Κι αποφάσισα,
να γίνω το μικρότερο αδερφάκι των πουλιών!

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ – «Πικραμένος αναχωρητής»

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ....


Μη με ρωτάς αν σ'αγαπώ.... ρώτα με πως αντέχω... τις ώρες που σε σκέφτομαι.. και δεν μπορώ να σ'έχω... οι νύχτες είναι σκοτεινές... αστέρια πια δεν βλέπω... ο ήλιος χάθηκε κι αυτός.. καμιά χαρά δεν έχω...
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.....!


Ε.Β

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Σ' αγαπώ!

Είναι τόσο απλό,
είναι απλά δυο λέξεις
είναι κάτι που θέλω να σου πω,
μα δεν ξέρω αν θ' αντέξεις.
Ούτε ένα βιβλίο σκέψεων
δεν ξέρω αν θα φθάσει
για να εκφράσει τόσα πολλά
όσο αυτή η φράση.
Είναι απλό, τόσο απλό
μα τόσα αισθήματα από πίσω
τίποτε άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ,
για να μπορέσω να σε πείσω.
Ότι αυτά που αισθάνομαι
μου έχουν γεμίσει την καρδιά
Ότι μαζί σου χάνομαι
Σε κάθε σου ματιά.
Μα τώρα έφτασε η στιγμή,
η στιγμή για να στο πω.
Καρδούλα μου, αστέρι μου, φατσούλα
Σ ' ΑΓΑΠΩ.

Σε περιμένω

Στα όνειρα μου ένα βράδυ
τον εφιάλτη έδιωξες
και έφερες το χάδι.
Στη σκέψη μου ήσουν έρωτας
και στο μυαλό η τρέλα
άσε τα παράλογα
και στην καρδιά μου έλα.
Σε περιμένει ο κόσμος μου
του παραδείσου η χάρη,
έλα γιατί είμαι μόνος μου
να γίνουμε ζευγάρι!

Της αγάπης δέρας

Μες τις συμπληγάδες της καρδιάς σου,
ένα περιστέρι φυτεύω, να καταριέται τον καημό,
τον πόθο και την άρνηση στα παιδιά της λησμονιάς σου.

Η Αργώ είναι το ταξίδι στο σεληνόφως,
είναι η φαρμακωμένη φυλακή των στεναγμών και των ονείρων,
είναι αυτή που χαϊδεύει τον σπόρο στην πρύμνη της,
ανθίζοντας παράλληλα χίλια περιστέρια
στον κόρφο της ψυχής μου.

Το δύο βουνά, πελώρια, τώρα πια φαντάζουν κρεμαστοί κήποι
με τα παιδιά τρέχοντας και τραγουδώντας
να δροσίζουν το ζεστό γέλιο στα άνθη
και εγώ μέλισσα μονάχη να σεργιανάω στις ανάσες του χθες
έχοντας τα περιστέρια για δέρας και μαντήλι.

Και μες τις συμπληγάδες της καρδιάς σου,
ένα περιστέρι φυτεύω..

Χριστόφορος Αττικουρής

Σου είπα Σ' αγαπώ...

Σου είπα Σ' αγαπώ...
και κοίταξα τον ουρανό...
Τον ένιωθα τόσο μακριά μου...
ήθελα να νιώσω τη μαγεία του...
στ' αστέρια να δω τα μάτια του...
Ν’ αγγίξω λίγο ότι πιο μαγικό...
Ήταν τόσο μελαγχολικός σήμερα..
λες και κανέναν δεν ένιωθε κοντά του....
δεν πίστευε αυτό που άκουγε..
νόμιζε πως μπορεί ψεύτικο...
Το ένιωθα...
σε κάθε σημείο του κορμιού του...
Είσαι αυτός που θέλω κάθε βράδυ στα όνειρα μου....
Σ'αγαπώ... σου λέω για ακόμα μια φορά..!
Άκου την καρδιά σου ...!
Ε.Β

Σ ' αγαπώ γιατί...

1.Μπορώ να είμαι ο εαυτός μου όταν είμαι μαζί σου.
2.Με κάνεις να νιώθω, έτσι όπως δεν είχα νιώσει ποτέ πριν σε γνωρίσω.
3.Το κάθε χάδι σου, με κάνει να τρέμω.
4.Μπορώ να σου πω τα πάντα, χωρίς να αισθάνομαι άσχημα.
5.Εσύ και εγώ μαζί, μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά.
6.Η πιο όμορφη σκέψη είναι η δική σου.
7.Γιατί νιώθω μερικές φορές ότι ένα λεπτό από τη σχέση μας, αξίζει όσο όλη η ζωή μου πριν σε γνωρίσω.
8.Νοιάζομαι για σένα, περισσότερο από τον ίδιο μου τον εαυτό.
9.Είσαι ένα κομμάτι από τα όνειρα μου.
10.Κάθε σου σκέψη μου δίνει ένα γλυκό χαμόγελο και με παρασύρει.
11.Η αγάπη μας με κάνει να αισθάνομαι ότι τα καλύτερα έρχονται.
12.Απλά δεν μπορώ να σου αντισταθώ.
13.Βγάζεις από μέσα μου τον καλύτερο εαυτό μου.
14.Έχεις απίστευτο χιούμορ.
15.Κάθε φορά που σε κοιτώ, η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.
16.Είσαι το άτομο που κρατάει το κλειδί της καρδιάς μου.
17.Μου έχεις μάθει τι πραγματικά σημαίνει αγάπη.
18.Πάντα μου λες αυτό που έχω ανάγκη να ακούσω.
19.Αποτελούμε το καλύτερο σενάριο των ονείρων μου.
20.Και φυσικά, η εξυπνάδα σου, γιατί φάνηκες αρκετά έξυπνος/η για να με ερωτευτείς :-)
21.Αγάπη μου !

Κάποιες φορές λέμε...

Κάποιες φορές λέμε στον εαυτό μας ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι εάν ορισμένα πράγματά που αφορουν τη σχέση μας αλλάξουν... αυτό το επιθυμούμε επειδή ζητάμε από τη σχέση μας να μας 'κανει' ευτυχισμένους.
Νομίζουμε πως αν αλλάξουμε τους άλλους η τη σχέση Θα έχουμε τους τέλειους συντρόφους και θα είμαστε ευτυχισμένοι...
ΤΡΙΧΕΣ!!!
Η αλήθεια ειναι ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους και δεν επιτρέπετει να τους αλλάξουμε!!!
Ε.Β

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Λογια αγαπης

θα σε αγγιζω τρυφερα....
και απαλα καλε μου....
θα γινω μια "κρυφη" φωλια...
για "σενα" αγγελε μου......

Θέλω να καταλάβω τι συμβαίνει .....

Θελω να καταλαβω τι συμβαινει .....?????
"Η εμεις, ο ελληνικος λαος "τρελαθηκαμε' και τρεχουμε... "νηστικοί" στους δρομους, για να περασουμε την ωρα μας.... σε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες .....
Η εσεις, δεν έχετε "καταλαβει" τι συμβαινει" στη χωρα μας ....

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΚΕΨΗ..


Σ'αναζητω στο χωμα του αγρου, πριν η βροχη ποτισει αγριολουλουδο, τη γη να ζωγραφισει.

Αν φύγεις απο κάπου....

Αν φύγεις από κάπου, μην πάρεις μαζί σου τα σκόρπια φίλα από το αγαπημένο σου λουλούδι…πάρε μαζί σου τη γλάστρα…έτσι θα μπορείς να το φροντίζεις!!

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Τι να πρωτοδώ!!!; Τι να πρωτοθαυμάσω!!!;

«Χριστός Ανέστη!!
Βλέποντας τα κανάλια, διαβάζοντας τις
εφημερίδες και τα διάφορα blog, δεν μπόρεσα να καταλάβω απόλυτα τι συμβαίνει στο χωριό Φάνες της Ρόδου…
έτσι, αποφάσισα να κάνω αυτό το ταξίδι, να δω από κοντά!!!
ΟΧΙ ΕΙΠΑ!!!
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!

Τι να πρωτοδώ!!!; Τι να πρωτοθαυμάσω!!!;
Και μετά, νάσου οι κάτοικοι…
Ελάτε να ξαποστάσετε!! Περάστε να σας κεράσουμε!!
Από την άλλη βλέπω μια ομάδα Νεολαίους να τρέχουν ‘πανικόβλητοι’ με μπροστάρη τον Κύριο Νικολίτση Λουκά να φωνάζει… ‘μη σταματάτε’!!! ‘δεν προλαβαίνουμε’!!! ‘ΠΑΜΕ’!!!!
Γεια σας παιδιά!! Είπα. Γεια σας κύριε Νικολίτση!!
Καλώς ήρθατε μου είπε τρέχοντας να προλάβει το έργο του….
Τι γίνεται εδώ!!!; σκέφτηκα… ποιοι είναι ακόμα οι στόχοι τους!!!;
Παρ’ όλη την απειρία μου κάνω μεγάλη προσπάθεια να νοιώσετε τα συναισθήματα μου…
Εύχομαι αυτό να συμβεί σε όλη τη χώρα!!!
Συγχαρητήρια παιδιά!!!
Συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Τοπικού Διαμερίσματος κύριο Βασίλη Νικολίτση!!
Συγχαρητήρια στον κύριο Λουκά Νικολίτση!!!
Συγχαρητήρια σε όλο το χωριό!!!
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία!!!
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε!!!
Χριστός Ανέστη!!!»

ΣΚΕΨΕΙΣ…

Δοκιμαστική ανάρτηση…